Muzeum Regionalne w zabytkowym gospodarstwie Sixenhof nad Achensee © Tirol Werbung GmbH
Ludwig Rainer (1821 – 1893) był nieślubnym synem Marii Rainer z Fügen (z pierwszego pokolenia Rainerów). Podczas gdy jego matka koncertowała po Europie, mały Ludwig zostawiany był z opiekunką w Zell. Zamiłowanie do muzyki, jak i żyłkę do interesów rodzina Pra-Rainerów włożyła swojej latorośli, jak się wydaje, do kolebki. W roku 1838 założył on Kwartet Rainerów i tym samym położył kamień węgielny pod drugie pokolenie muzyczne rodziny. W wieku zaledwie 18 lat wyruszył wraz z Heleną Rainer, Simonem Holaus i Margaretą Sprenger (późniejszą żoną Ludwiga) z Zillertalu do Ameryki. Zamorska podróż do Nowego Jorku trwała 28 dni i przetrwała 10 sztormów. Po niej nastąpiło wieloletnie tournee popularnej „Rainer Family“, które zawiodło grupę do Nowego Orleanu, St. Louis, Pittsburga i Philadelphii.
„Rainer-Family“ w Stanach Zjednoczonych
Według najnowszych badań „Rainer Family“ pod kierownictwem artystycznym Ludwiga Rainera przeszła na zlecenie amerykańskiego biznesmena o nieznanym dziś pochodzeniu, profesjonalny casting. Pieśniarze z doliny Zillertal osiągali olbrzymie sukcesy i stali się wzorem dla Minstrel Show, rodzaju kabaretu muzycznego, a także czterogłosowego śpiewu barbershop a capella. Rainerowie przyczynili się w znacznym stopniu do popularyzacji jodłowania w amerykańskiej muzyce rozrywkowej. Dzisiaj uchodzą za założycieli nurtu popularnych do dziś szlagierów ludowych, które zręcznie łączą interesy muzyczne i komercylne. W maju 1843 roku wrócili z Ameryki do swojej ojczyzny.
Dziesięć lat w Rosji
Zachęcony sukcesami amerykańskimi, Ludwig Rainer założył w 1851 roku „Rainer Gesellschaft“, towarzystwo muzyczne liczące ok. 15 śpiewaków, którzy występowali na niemal wszystkich dworach europejskich. Trasy koncertowe zawiodły ich do Anglii, Szkocji i Irlandii, do Włoch, Francji, Danii, Szwecji i Norwegii. W 1858 roku przyjechali do Rosji, gdzie pozostali dziesięć lat. Pięć razy powracali w swoje rodzinne strony, ale te wizyty służyły jedynie werbowaniu nowych członków zespołu. W 1865 roku Ludwig Rainer świętował nawet w St. Petersburgu wesele – z dziewczyną z Zillertalu. „Cicha noc“ była zawsze częścią repertuaru zespołu Rainerów.
Nowa ojczyzna nad Achensee
Kiedy Ludwig Rainer wrócił w 1868 roku w wieku 47 lat do Tyrolu, był zamożnym człowiekiem. Część swojego majątku przeznaczył na budowę Hotelu Seehof w Achenkirch nad jeziorem Achensee, otwartego w 1870 roku. Luksusowy hotel – wyposażony we wszelki komfort – przyciągał gości z całego świata i stał się też nową ojczyną Ludwiga Rainera. Dzięki występom tyrolskich pieśniarzy ludowych, które były świetną reklamą dla regionu, turystyka w tyrolskich dolinach przeżyła wspaniały rozkwit.
Ludwig Rainer zmarł niespodziewanie 15 maja 1893 roku w Bad Kreuth nad jeziorem Tegernsee, w drodze powrotnej z Monachium do domu. Miał 72 lata. Hotel zmieniał na przestrzeni dziesięcioleci wielokrotnie właścicieli i został wreszcie, po wielkim pożarze, rozebrany.
Muzeum Cichej Nocy w Achenkirch nad Achensee © Tirol Werbung GmbH
Śladami „Cichej nocy“ w regionie Achensee:
- W poszukiwaniu śladów kolędy „Cicha noc“ nad jeziorem Achensee warto jest odwiedzić muzeum regionalne Sixenhof, prezentujące w ciekawy sposób historię słynnej rodziny Rainerów i ich związek z najpopularniejszą kolędą świata. Franz Lückemeyer i Franz Waldhart, pedagodzy muzealni, oprowadzają po muzeum i odpowiadają na wszelkie pytania. W Sixenhof wystawiona jest skrzynia na ubrania Ludwiga Rainera, którą zabierał ze sobą w podróże. Część ekspozycji w muzeum poświęcona jest słynnemu pieśniarzowi ludowemu, Ludwigowi Rainerowi oraz rozpowszechnieniu kolędy „Cicha noc” na świecie.
- W pobliżu przystani w pobliżu nieistniejącego hotelu Achenseehof w Achenkirch stoi do dzisiaj kapliczka, wybudowana przez Ludwiga Rainera. Wnętrze kaplicy, znajdującej się w rękach prywatnych, urządzone jest w stylu neogotyckim.
- Jezioro Achensee leży między pasmami Karwendel i Rofangebirge. Największe jezioro w Tyrolu osiąga latem temperaturę kąpielową, a zimą oferuje możliwość rejsów adwentowych i świątecznych, i nastrojową scenerię dla długich zimowych spacerów. Taki właśnie przyjemny spacer po miejscowości i nad jeziorem, możliwy także w okresie zimowym, bierze początek przed kościołem w Achenkirch. Na cmentarzu znajduje się grób Ludwiga Rainera (1821–1893). Droga prowadzi w górę do widocznego z daleka kościółka św. Anny, przed nim zakręca w lewo. Dalej kierujemy się zgodnie z oznakowaniem „Zum See“. Szlak biegnie wysoką ulicą przez osiedle Fichtersiedlung, szlakiem Karwendelweg i dobiega do parkingu przed stacją Hochalmlifte Christlum. Stamtąd biegnie do leżącego u góry po lewej stronie hotelu „Das Kronthaler“, a następnie w dół koło Appartement Waldhaus do Schrambacherhof. Drogami przez łąki docieramy do północnego brzegu jeziora. Wracamy szlakiem Panoramaweg.
- Ostatnie miejsce spoczynku Ludwiga Rainera znajduje się na cmentarzu w Achenkirch. Na jego nagrobku widnieje napis „Ausgelitten, ausgerungen, viel gereist und viel gesungen.“ (Wycierpiał, wywalczył, wiele podróżował i wiele śpiewał)
Kapliczka na Szlaku Cichej Nocy nad Achensee © Tirol Werbung GmbH
