Dziewicza przyroda Puszczy Rauryskiej
Dwie blogerki, Angie i Julia, wybrały się na odkrycie tajemnic Puszczy Rauryskiej razem z emerytowanym strażnikiem Parku Narodowego, Hansem. Po pokonaniu pierwszego odcinka drogi, grupka wędrowców z psem zatrzymuje się na przerwę przy dużym mrowisku. Hans ma w zanadrzu wiele ciekawostek o życiu, jakie wre w tym kopcu. „Białe okruchy na mrowisku to żywica. Mrówki kładą ją na wierzchu, aby zdezynfekować swój dom” – wyjaśnia. Ma on do opowiedzenia o Puszczy Rauryskiej całe tomy. W końcu zna to miejsce na wylot i już od kilkudziesięciu lat prowadzi tutejszymi szlakami turystów zainteresowanych dziewiczą naturą. Zawsze też stał na straży ochrony tutejszej przyrody.
„Jest tam wiele rzadkich klejnotów przyrody. Dawno nie widziałam tyle zieleni w jednym miejscu.” Angie na hellopippa.com”
Będąc pod ścisłą ochrodną, łaki i lasy Parku Narodowego Wysokich Taurów zawsze mogły rosnąć i rozwijać się zupełnie naturalnie. Kompletnie nietknięte ludzką ręką. Tutaj nawet martwych drzew się nie usuwa. Hans przekonuje, że nawet one mają swoją znaczącą rolę w tym naturalnym systemie.
Odpoczynek od cywilizacji
Angie i Julia wędrują przez bujne zielone łąki, obok bagnistych stawów, przez mostek zarzucony ponad przewróconymi drzewami. Z każdym krokiem w głąb puszczy pogarsza się zasięg telefonu komórkowego, aż w końcu całkowicie zanika. Obie blogerki odkładają telefony i koncentrują się bez reszty na otaczającej je przyrodzie. Dużo czasu mija, zanim spotkają pierwszych turystów, którzy też się wybrali na ten szlak, by głęboko odetchnąć na łonie natury i uwolnić się od stresującej codzienności.
„Naprawdę muszę przyznać, że jest to jedno z najpiękniejszych miejsc w Austrii, jakie kiedykolwiek widziałam. Spokojny, ciemnozielony las, strumienie, górskie chaty i małe stawy, jeziora i trzęsawiska.” Julia na julesvogel.com
Podczas wędrówki przez Puszczę Rauryską spotykają na swojej drodze nie tylko cuda dziewiczej przyrody, ale także tablice informacyjne, które objaśniają im szczegółowo florę i faunę tego magicznego krajobrazu. Ponadto Hans opowiada o różnych rodzajach porostów i o drzewach. I o tym, jak mozolnym zadaniem było przyniesienie tych tablic w głąb puszczy.
Puszcza w Rauris to obszar dziewiczej natury, gdzie – jeśli tylko chcesz – możesz spędzić, nie nudząc się, kilka dni. Angie i Julii maszerowały przez las około dwie godziny, aż poczuły głód. Całe szczęście, że w schronisku Bodenhaus Rauris zastały obficie zastawiony stół i zakończyły wycieczkę pysznymi daniami (Do wyboru były także dania dla wegan i wegetarian).
Puszcza Rauryska – kilka faktów
- Puszcza Rauryskależy końcu doliny Kolm Saigurn.
- W puszczy kryje się blisko 80 ciemnych, bagiennych stawów.
- Zimą można przewędrować puszczę na rakietach śnieżnych.
- Przez puszczę wiedzie jedna z 33 najlepszych w Austrii ścieżek edukacjynych.